نظریه‌مشورتی شماره ۱۳۹۸/۱۰/۱۰-۷/۹۸/۱۵۳۰ اداره‌کل‌حقوقی قوه‌قضائیه

نظریه‌مشورتی شماره ۱۳۹۸/۱۰/۱۰-۷/۹۸/۱۵۳۰ اداره‌کل‌حقوقی قوه‌قضائیه

🔸شماره پرونده؛ ۱۵۳۰-۱۲۷-۹۸ح 

🔹 استعلام؛ 

چنان‌چه اخطاریه ها و دادنامه صادره در دعوی‌مطروحه به خوانده ابلاغ‌قانونی گردیده باشد و یا خواهان خوانده را مجهول‌المکان را معرفی کرده باشد، چنانچه محکوم‌علیه غیابی به دادنامه صادره معترض بوده و به جهت این که محل‌اقامت وی در حوزه‌قضایی دیگري است، به صلاحیت‌محلی دادگاه توامان با واخواهی ایراد نماید، آیا این ایراد در این مرحله براي دادگاه قابل‌پذیرش است؟ 

♦️ پاسخ:

بازگشت به استعلام شماره ۹۸۰۰۶۴ مورخ ۱۳۹۸/۹/۰۳ به شماره ثبت وارده ۱۵۳۰ مورخ ۱۳۹۸/۹/۱۹، نظریه‌مشورتی این اداره‌کل به شرح زیر اعلام می‌گردد: 

با توجه به ماده ۱۳۶ قانون‌آیین‌دادرسی دادگاه‌های‌عمومی و انقلاب در امور‌مدنی مصوب ۱۳۷۹ که مقرر می‌دارد؛ «… محکوم‌علیه‌غیابی درصورتی که بخواهد درخواست جلب‌شخص‌ثالث را بنماید باید دادخواست جلب را با دادخواست‌اعتراض توأماً به دفتر‌دادگاه تسلیم کند معترض‌علیه نیز حق دارد در اولین‌جلسه‌رسیدگی به اعتراض، جهات و دلایل خود را اظهار کرده و ظرف‌سه‌روز دادخواست‌جلب‌شخص‌ثالث را تقدیم دادگاه نماید …» و با عنایت به ذیل ماده ۲۱۷ همان قانون که مقرر می‌دارد؛ «… در مواردي که رأی دادگاه بدون دفاع خوانده صادر می‌شود، خوانده ضمن واخواهی از آن انکار یا تردید خود را به دادگاه اعلام می‌دارد، نسبت به مدارکی که در مرحله‌واخواهی مورد استناد واقع می‌شود نیز اظهار‌تردید یا انکار باید تا اولین.جلسه‌دادرسی به عمل آید …»، به نظر می‌رسد حقوق‌خوانده در اولین‌جلسه‌دادرسی اصولاً باید همزمان با تقدیم‌دادخواست‌واخواهی اعمال شود. بنابراین در فرض سؤال، هرگاه دادگاه در رسیدگی به واخواهی به لحاظ ایراد واخواه پی به عدم‌صلاحیت خود برد، باید ضمن نقض دادنامه‌واخواسته، قرار‌عدم‌صلاحیت صادر نماید.